Kelas Komputer Rakyat

Dalam aku berkhidmat di pejabat kewangan Malbatt ni, aku banyak terima penyata daripada elemen-elemen. Senarai nama gaji, senarai barang nak beli, senarai claim, dan macam-macam lagi. Senarai ok, tapi bila tengok betapa susah payahnya budak-budak ni nak prepare dokumen tu, aku decide untuk anjurkan kelas komputer internal untuk budak-budak kerani ni. Free class, during their free time.

The class was a success, under my terms la. Of course it could have been better but my aim to pass down important method in preparing certain documents especially spread sheets using Microsoft Excel was a hit. I believe the participant gain something as well. Happy happy.

But i was even happier when Mej Ridzuan (SO2 cimic) minta modul aku sebab dia nak proposekan kelas yang sama kepada penduduk tempatan. Gembira tak terkata! I was so excited that i just can't stop thinking how to approach these people, what to say, what type of assignment is suitable. Aku ajak Kapt Azahari join jadi fasilitator sama.

Partisipant terdiri daripada daripada 2 group;
1. Cikgu yang dalam kelompok umur 35an keatas
2. Students yang berusia 16-18

Both group has a very low IT literacy. Yang cikgu ni ada yang tak tahu pegang mouse pun *face palm*. Yang students ni pulak memangla biasa dengan IT, tapi untuk main games aje la. Tak cukup dengan itu, mengajar diorang ni jadi lebih mencabar apabila semua participant 1st language ialah Arab, 2nd language is France. Sangat ayam - itik. Jadi, terpaksalah kami guna juru bahasa.

When the time comes, aku tak dapat commit dengan kelas.. sangat frust T.T dan aku terpaksa tinggal Kapt Azahari buat sorang-sorang. Terpaksa Mej Ridzuan buat sama.

The 5 days course yesterday and today was the closing ceremony. Mej Ridzuan dan Kapt Azahari bagi penghormatan kepada aku untuk join sama buat majlis penutup ni dan aku memang tak fikir panjang, terus cakap nak join!

Daripada kelas ni, aku boleh buat hipotesis (daripada pandangan aku, tidak semestinya betul) bahawa pengetahuan komputer di selatan lubnan ni sangat rendah. Cikgu merupakan golongan profesional. Student generasi kini pula sepatutnya generasi yang paling IT savvy. Tapi you just couldn't see it here.

Tidak cekap komputer = kurang kebergantungan pada komputer

Ini juga dapat dibuktikan dengan tiadanya universiti / IPT sekitar sini. Di sekolah, cikgu dan murid tak guna IT dalam learinig process. Tiada syarikat / perniagaan besar, semua kecil-kecilan, rekod perniagaan tulis tangan dan fail fizikal.

Kurang menggunakan komputer = kerja terhad = output terhad = income terhad.

Come to think about it, ini semua adalah berpunca daripada kestabilan persekitaran. Negara bergolak, ancaman daripada luar dan dalam, kerajaan tidak stabil. Dalam keadaan macam ni, sapa nak belajar komputer? Sapa mampu nak beli komputer? Siapa yang mampu nak pasang impian tinggi? Dapat hidup cukup makan pun dah sangat baik bagi mereka. Remaja yang tidak bersekolah hampir sama ramai dengan yang bersekolah.